Geçenlerde, durup dururken çok değer verdiğim bir büyüğümden
sevgi sözcükleri ile dolu bir mesaj aldım.
Öyle copy-paste bir mesaj da değil. Bana özel, benim
niteliklerime özel övgülerdi.
Kısaydı ama çok netti.
Direk hissettiklerimle cevap verdim tabi. Dedi ki bana “içimden
gelen kişilere, onları ne kadar sevdiğimi söylüyorum”.
Çok etkilendim.
Sonraki haftalarda eski bir iş arkadaşımdan da benzer bir
mesaj geldi. Yine durup dururken, akşamın bir vakti evde pineklerken üstelik.
Fark ettim ki, bu sebepsiz ve spontan gelen mesajlar bir
anda günümü güzelleştiriyor.
Dedim, herhalde bu bir furya? Ben de katılayım? Tam benim
kalemim!
Sanırım o gün, bugün. Bugün sevgi saçma günüm.
Birazdan sevdiklerime özel mesajlar yazıp göndereceğim. Saat
16:15. Birazdan bir çoğu trafiğe girecek. Belki akşam yolculuklarını
neşelendiririm biraz? Belki eve vardıklarında onlar da evdekilere yaparlar
aynısını? Böyle böyle çoğalır yayılır?
Sonra belki Simla yazar bunu, birileri de okur, onlar da
yapar?
Olur mu olur. E haydi!
Sim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder